بسم الله الرحمن ارحیم

(هل جزاءالاحسان الا الاحسان) :آیا پاداش نیکی غیر از نیکی است؟

سلام بر فرشتگان روی زمین،سلام به برتر از فرشتگان روی زمین،سلامی به گرمای نورگرمترین ستارگان زمین به شما اهل دلان،به شما خیرین،به شما که نمی توان نامی برایتان نهاد،به شما که اجرتان پیش خداوند بس عظیم است،به شما که هزاران دل از گرمای دستتان به زندگی ادامه می دهندوشما در سایه دعای خیر آنان،خیر دنیا و آخرت را خواهید دیدو.....

این حقیربا عرض پوزش از گرفتن اوقات شریفتان،عاجزانه دست نیاز به سویتان دراز نمودم،جهت انجام پاره ای امور خیر، در نقطه ای کوچک از این کشور اسلامی زیبا و پهناور ،که از جمله آنها فراهم نمودن شرایط برای ازدواج جوانان عفیف و پاکدامن اما بی بضاعت میباشد.

باری این حقیر،فردی کوچک از افراد این جامعه اسلامی می باشم که در راستای احتمام به شعائر دینی ، از سال   یکهزار و سیصد و هشتاد هجری شمسی با وجود اینکه خودم از تمکن مالی خوبی برخوردار نبودم ،جهت رفع مشکلات جوانان این دیار به طور نا شناس و بدون دفتر و دستک و... اقدام به کارهای خداپسندانه نمودم، بدین ترتیب که خیرین محترم دیار خود را شناسایی و خدمت آنها شرفیاب شده و موضوع را با آنها در میان گذاشته آنان نیز با شناختی که از این حقیر داشتند هر چه در توان داشتند در اختیارم می گذاشتند ومن نیز با شناسایی دقیق افراد کاملا بی بضاعت که حتی کمیته امداد امام رحمت الله علیه نیز آنان را شناسایی نکرده بود، این اموال را به مقدار نیازشان ، به صورت بلا عوض واگذار می کردم، که امیدوارم مورد قبول درگاه حق تعالی واقع شود،که صد البته بیشترین ثواب را در این امر، خیرین محترم نصیب خود نموده اند. چه بگویم که غیر از ثواب خداوند رحمان،پاداش  دنیوی نیز نصیب آن عالی مقامان نموده است که نمونه آن رفع مشکلات دنیوی وگرفتاریهای آنها در امور روزمره بوده است. فی المثل یکی از همین خیرین عزیز یک بیماری لاعلاج داشت که خدا نصیب هیچ مسلمان و کافری نکند، و تمام دکترها حتی دکترهای خارج ، او را جواب کرده بودند ، پس از مدتی این حقیر خدمت وی شرفیاب شده و او را به کار خیر دعوت نمودم و ایشان نیز با کمال خوشرویی پذیرا شدند،البته ایشان کارهای خیر زیاد کرده بودند اما نه به صورت پنهانی، و خدای بالای سر شاهد است که پس از مدتی کار خیر پنهانی یعنی کمک مالی به افراد مستحق آبرومند، یک روز صبح از خواب بلند شده و برای اهل خانه اش تعریف کرده بود که دیشب خوابی  دیدم وآن خواب این بوده است "یکی از همان افراد مستمند که به وی کمک شده بود به خواب ایشان آمده ودست به سوی آسمان  بلند کرده واز خدا ملتمسانه شفای عاجل این بیمار را می خواهد ومی گوید:

ای پروردگار قادر و توانا ، ای آفریدگار دو عالم، ای کسی که مرگ و زندگی هر کس بدست توست ، ای کسی که از خاک خشک انسان را خلق کرده ای ، تورا به آبروی هر آبرومندی که نزد تو صاحب آبروست ، فردی را که با کمکش جان فرزند مرا از مرگ نجات داد (گویا فرد مستمند دارای کودک مریضی بوده است) از این بیماری لاعلاجش نجات بده ، ای خدا تورا به عزت و جلالت این دعای مرا به زودی زود مستجاب گردان ".

وچند روزی از این خواب بیشتر نمی گذرد که یک روز صبح این فرد لاعلاج بلند شده وخواب دومش را برای اهل خانه تعریف می کند و آن این است که:فرد بلند بالایی با لباس سبز به خوابش آمده و به وی می گوید ای انسان مکرم خداوند تورا به خاطر دعای یک انسان پاک مستحق و فقیر شفا خواهد داد و تو صبح که از خواب برخاستی  در کمال صحت و سلامت خواهی بود وپس از یافتن شفا دست از کار خیر برندار و هیچگاه مستمندان را فراموش مکن تا اینکه عجلت فرا رسد وبا عزت و با رضایت جانت را بستاند، واهل خانه همه خوشحال و شادی کنان شاهد سلامت فرد میشوند.او پس از این معجزه الهی یکی از مخلصان درگاه ربوبیت است و علاوه بر کارهای خیر همه  ساله در ماه محرم سفره نذر دارد که با استقبال پرشور مردم روبرو می شود البته اینرا یاد آور شوم که هیچکس از کمکهای پنهانی او باخبر نیست ومن نیز کسی را درجریان این کارها قرار نداده وداستان را مانند الان بدون ذکر نام وی نقل می نمایم.

ای مردم عزیز و آبرومند ، ای گرفتاران ، ای کسانی که خدای نخواسته مریض بوده یا مریض دارید ، ای حاجتمندان به درگاه خدا ، ای جوانان عزیز پاکدامن که تمکن مالی برای ازدواج ندارید ، شما هرگاه به زیارت قبور یکی از ائمه اطهار یا امامزادگان مشرف می شوید ، پس از سلام و فاتحه و دعا ،دست به جیب شده ومبلغی پول هر چند ناچیز به داخل ضریح مطهر انداخته و در دل خود نذری می کنید . وقتی که بیرون می آیید افراد ژنده پوشی را مشاهده می کنید که دست نیاز به سوی شما دراز کرده اند وشما بی خیال از کنار آنها عبور می کنید. من این سوال را از شما عزیزان دارم آیا  روح آن شخص مطهر با کدام عمل شما شاد میشود ؟با انداختن پول داخل ضریح یا دادن پول به دست یک مستمند؟ البته من با تمام احترامی که برای اهل قبور قائل هستم فکر میکنم شما عزیزان جواب دوم را می پسندید. چون ممکن است پول داخل ضریح خرج بنای اطراف قبور مطهر شود،اما من معتقدم موقعی آباد کردن اماکن مقدس ارزش دارد که زیر سا یه آن شخصی به تکدی و دراز کردن دست خود پیش مردم ننشیند. پس ای عزیزانی که خواننده این مطلب هستید ، بنده برای اثبات گفته های خویش به دلیل ومدرکی احساس نیاز نمی کنم چون معتقدم که  قدرت لایزال خداوندی که قادر به هر کاری است، مهر مرا در دل افراد صاحبدل وخداپرست انداخته وآنها را وادار به کار خیر خواهد نمود وانشاءالله خداوند نیزبزودی گره ازیکایک مشکلات زندگی آنها خواهد گشود ضمن اینکه ثواب بی منتهای قیامت رانیزنصیبشان خواهد نمود. پس ای گرامیان هرگاه همت به انجام کار خیری گماشتید حتما بهترین راه را انتخاب کنید و اگر نمی توانید فقرای واقعی را بشناسید کمکهای نقدی خود را ، هر چند اندک مثلا همان مبلغی که داخل ضریح می ریزید ، البته اگر مایل باشید به حساب اینجانب حواله کنید و انشاءالله نتیجه کار خیرتان را بزودی زود در همین عالم خاکی نیز مشاهده فرماییدبا عرض ارادت خدمت یکایک عزیزان،شما را به خدای مقتدر متعال می سپارم به امید قبولی طاعات و عباداتتان به درگاه ایزد منان.

پروردگارابه آبروی امام زمان دل تمامی مسلمانان دنیا را شاد گردان . آمین یا ربالعالمین.

 بانک سپه ارسنجان بنام محمد حسین ابراهیمی در خدمت عزیزان نیکوکار و حاجتمند است.  106387/08شماره حساب